جایزه ۵۰ هزار دلاری برای پژوهش دانش آموز ۱۶ ساله در مورد خودکشی
گروه هوش مصنوعی: گروه هوش مصنوعی: یک دانش آموز 16 ساله برای پژوهش خود روی مغز افرادی که خودکشی کرده اند، یک جایزه علمی شامل کمک هزینه تحصیلی به مبلغ 50 هزار دلار برنده شد.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از بیزینس اینسایدر، «ناتاشا کولویوات»(Natasha Kulviwat) یک دانش آموز معمولی دبیرستان نیست. او از اوت گذشته، شش ماه را در لابراتوار «دانشگاه کلمبیا»(Columbia University) برای مطالعه بافت مغز افرادی سپری کرده است که بر اثر خودکشی جان باخته اند.
وی در پژوهش های خود بررسی نموده که آیا نشانگرهای زیستی شامل مواد فیزیکی و قابل اندازه گیری مغز ممکنست روزی به توضیح دادن دلیل خودکشی و جلوگیری کردن از آن کمک کنند.
پژوهش او نهایتاً در «نمایشگاه بین المللی علم و مهندسی ریجنرون»(ISEF)، «جایزه گوردون مور در نتایج مثبت برای نسل های آینده»(Gordon Moore Award for Positive Outcomes for Future Generations) را به همراه ۵۰ هزار دلار برای هزینه های کالج به ارمغان آورد. این نمایشگاه، یک مسابقه بین المللی برای دانش آموزان دوره قبل از کالج است که توسط «انجمن علوم آمریکا»(Society for Science) برگزار می گردد.
شناسایی نشانگرهای زیستی خودکشی در مغز انسان
کولویوات در بررسی های خود، تفاوت هایی را در مغز ۱۰ نفر پیدا کرد که بر اثر خودکشی جان باخته بودند و نتایج را با گروه کنترل شده شامل ۱۰ نفر که به دلیلهای دیگر جان خودرا از دست داده بودند، مقایسه کرد.
مغز افرادی که جان خودرا بر اثر خودکشی از دست داده بودند و توسط نزدیکان آنها اهدا شد، حاوی تعداد بیشتری از سیتوکین های التهابی بود.
سیتوکین ها التهاب را به عنوان یک بخش طبیعی از واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به عوامل بیماری زا ایجاد می کنند اما بدن می تواند آنها را در شرایطی که هیچ تهدیدی وجود ندارد نیز آزاد کند و این می تواند به التهاب بیش از حد منجر شود. یکی از این شرایط، استرس مزمن است.
التهاب بیش از حد در بدن به مرور زمان می تواند با اثرات منفی زیادی همراه شود و در بیماری هایی مانند بیماری قلبی، سرطان و بیماریهای خودایمنی نقش داشته باشد. پژوهش کولویوات نشان میدهد که التهاب، یک پروتئین ویژه در مغز به نام «کلودین-۵»(Claudin-۵) را تحت تأثیر قرار می دهد.
کلودین-۵ بطور معمول در سلول هایی یافت می شود که سد خونی مغز را می سازند. سد خونی مغز، نقش مهمی را در تنظیم کردن موادی بر عهده دارد که می توانند از خون به سلول های مغز منتقل شوند.
کولویوات، سطوح بالایی از کلودین-۵ را در سایر بخش های مغز(نورون ها و رگ های کوچک) افرادی یافت که بر اثر خودکشی جان خودرا از دست داده بودند. این نشان دهنده تجزیه سد خونی مغز است.
کولویوات اظهار داشت: این بدان معناست که عوامل بیرونی موجود در خون می توانند به مناطق عملکردی مغز وارد شوند و سمیت عصبی را ایجاد کنند. نتایج نشان می دهند که سطوح بالای کلودین-۵ در مغز ممکنست به عنوان یک نشانگر زیستی برای خطر خودکشی عمل کنند.
آیا نشانگرهای زیستی می توانند روش جدیدی برای اندازه گیری میزان خطر خودکشی باشند؟
مراکز کنترل و پیش گیری از بیماری می گویند خطر خودکشی بطور معمول با بررسی مواردی مانند سابقه افسردگی یا سایر بیماریهای روانی، مشکلات زندگی مانند رویدادهای نامطلوب دوران کودکی یا از دست دادن کار و سایر عوامل روان شناختی ذهنی مانند تکانشگری یا احساس ناامیدی ارزیابی می شوند.
بااینکه درمان هایی شامل روان درمانی و داروها برای رفتارهای عامل خودکشی وجود دارد اما میزان خودکشی در ۲۰ سال قبل بالا رفته است. در سال ۲۰۲۱، بیش از ۴۸ هزار نفر بر اثر خودکشی جان خودرا از دست دادند و حدود ۱.۷ میلیون کوشش برای خودکشی وجود داشت.
با توجه به این که خودکشی یک نگرانی بزرگ برای سلامت عمومی است، پژوهش کولویوات به برخی از پژوهش هایی می پیوندد که بدنبال نشانگرهای زیستی خودکشی هستند.
پژوهشی که در سال ۲۰۲۱ انتشار یافت، از کشف برخی نشانگرهای زیستی احتمالی مانند مواد شیمیایی موثر در واکنش بدن به استرس یا تعامل با سروتونین آگاهی داد اما هیچ کدام از پژوهش های پیشین، کلودین-۵ را بررسی نکردند.
کولویوات و سایر پژوهشگران امیدوارند که شناسایی یک پروسه فیزیولوژیکی موثر در خودکشی به غیر از بررسی عامل روانی، ممکنست به پیش بینی دقیق تر افراد در معرض خطر و توسعه درمان های دارویی هدفمندتر برای پیشگیری کمک نماید.
جالب اینجاست که کولویوات در پژوهش خود دریافت تعدادی از داروهای روانپزشکی که برای مساعدت با بیماران در معرض خودکشی با مشکلاتی مانند افسردگی یا اضطراب استفاده می شوند، تداخل شدیدی با کلودین-۵ ندارند اما تعدادی از داروهای ضد التهابی چنین تداخلی را ایجاد می کنند. علاوه بر این، کولویوات دریافت که در بعضی موارد، داروهای روانپزشکی حتی می توانند خطر خودکشی را بالا برند.
کولویوات اشاره کرد: البته، این بدان معنا نیست که ما حتما باید به افرادی که ممکنست در فکر خودکشی باشند، داروهای ضد التهاب بدهیم. بررسی بیشتری مورد نیاز است اما من اهتمام دارم بفهمم آیا ممکنست ارزش شناسایی یک جایگزین وجود داشته باشد.
دکتر «دیوید فیفل»(David Feifel)، نوروبیولوژیست و استاد بازنشسته روان پزشکی «دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو»(UCSD) اشاره کرد که نتایج کولویوات جالب هستند اما باید به عنوان یک همبستگی در نظر گرفته شوند، نه علت.
فیفل اظهار داشت: ناهنجاری های مغزی که کولویوات پیدا کرده است، می توانند نتیجه یک ناهنجاری اساسی تر باشند و کلودین-۵ ممکنست ارتباط مستقیمی با خودکشی نداشته باشد. یافته های کولویوات قبل از این که تأثیری دراین زمینه داشته باشند، باید در نمونه های بزرگتر تکرار شوند.
کولویوات نیز اظهار داشت که پژوهش او بسیار مقدماتی است و حجم نمونه آن چندان زیاد نیست اما او می خواهد بررسی را ادامه دهد.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب