نظر دانشمندان درباره ی جذابیت و نحوه تاثیر آن
گروه هوش مصنوعی: پژوهشگران دانشگاه «بوستون» به یک پیشرفت علمی دست یافته اند که به آنها امکان می دهد جاذبه های انسانی را توضیح دهند و می گویند همه چیز برمبنای علایق مشترک است.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان دانشگاه بوستون می گویند حالا می توانند جاذبه های انسانی که بطور معمول «جذابیت» نامیده می شود را توضیح دهند.
پژوهشگران در مطالعه خود به پدیده ای به نام «اثر شباهت-جذابیت» اشاره کرده اند که به ما دیکته می کند افرادی را دوست داشته باشیم که شبیه ما هستند و علایق، پسندها و دوست نداشتن هایمان را با آنها به اشتراک بگذاریم.
در یک مجموعه از مطالعات، چارلز چو، استاد مدیریت و سازمان ها و استادیار دانشکده تجاری دانشگاه بوستون، این نظریه را با تحلیل و بررسی شرایطی که موجب می شود ما به یکدیگر جذب یا از هم دفع شویم، آزمایش کرد.
این پژوهش یکی از عواملی را کشف کرد که جذابیت را دیکته می کرد و آن چیزی بود که روانشناسان آنرا «استدلال خود ذات گرایانه» می نامند، فرآیندی که از افرادی تشکیل می شود که تصور می کنند هسته یا جوهره درونی عمیقی دارند که آنها را شکل می دهد.
نتایج نهایی این مطالعات نشان داد که وقتی کسی معتقد می باشد که یک ذات، منافع وی را هدایت می کند، فرض می کند که همین مورد در مورد دیگران نیز صادق است. بدین سبب هنگامی که با شخصی با یک علاقه مشابه ملاقات می کند، بلا فاصله با او ارتباط برقرار می کند، برای اینکه تصور می کند دیدگاه ها و علایق مشترک بیشتری همچون دیدگاه کلی از جهان خواهند داشت.
چو می گوید: من دریافتم که هم در کسانی که واقعا ابعاد بسیار مدلول داری از شباهت ها را دارند و هم در کسانی که شباهت های دلخواه و حداقلی دارند، افرادی که اعتقاد بیشتری نسبت به داشتن یک ذات راهنما دارند، به احتمال زیاد جذب دیگرانی می شوند که با آنها احساس شباهت دارند و کسانی را که با خود متفاوت می بینند، دفع می کنند.
وی ادامه داد: اگر مجبور بودیم تصویری از احساس خود ارائه نماییم، این قطعه، هسته ی حدودا جادویی در درون آدمی خواهد بود که به بیرون تراوش می کند و آن چه را که می توانیم درباره ی مردم و خودمان ببینیم و مشاهده نماییم، شکل می دهد. ما استدلال می نماییم که افراد مؤمن[به ذات راهنما] یک جوهره زیربنایی دارند که به آنها اجازه می دهد فرض یا استنباط کنند که وقتی فردی را می بینند که در یک خاصیت با آنها اشتراک دارند، اینگونه می انگارند که در تمام جوهره عمیق وجودی نیز شبیه هستند.
با این وجود، تحقیقات چو همین طور نشان میدهد که تمایل ما به ارتباط با کسی، فقط به سبب یک یا دو علاقه مشترک ممکنست ما و گزینه های ما را برای آشنایی و ارتباط محدود کند. اغلب ممکنست ما متوجه شویم که افراد را به سبب چند انتخاب آنها دوست نداریم، در صورتیکه آنها ممکنست از بسیاری جهات دیگر با ما سازگار باشند.
چو می گوید: همه ی ما بسیار پیچیده هستیم، اما فقط خودمان هستیم که بینش کاملی نسبت به افکار و احساسات خود داریم و ذهن و درون دیگران اغلب برای ما یک راز است. آن چه این پژوهش نشان میدهد این است که ما اغلب جای خالیِ اطلاع از ذهن دیگران را با احساس خودمان پر می نماییم و این گاهی اوقات می تواند ما را به پیش فرض های نادرست سوق دهد.
این یافته ها در مجله Personality and Social Psychology انجمن روانشناسی آمریکا انتشار یافته است.
منبع: iagrp.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب