اولین واكنش های برندگان نوبل شیمی ۲۰۲۳
اینجا نصف شب است!
به گزارش گروه هوش مصنوعی، کمیته نوبل دقایقی بعد از اعلام نام الکسی اکیموف، شیمیدان ۷۸ ساله متولد شوروی سابق بعنوان یکی از سه برنده جایزه نوبل شیمی در سال ۲۰۲۳ با وی تماس گرفت تا شنونده اولین واکنش های وی به این اتفاق باشد.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از نوبل پرایز، «اینجا نصف شب است.» این نخستین واکنش الکسی اکیموف(Alexei Ekimov) به شنیدن خبر بردن جایزه نوبل شیمی ۲۰۲۳ بود.
اکیموف در این مصاحبه تلفنی به واگویی آزمایشاتی می پردازد که بیشتر از چهل سال پیش در تولید اثرات کوانتومی در شیشه های رنگی انجام داد. او توضیح می دهد که چگونه آزمایش هایش نظریه هایی را که در کتاب های درسی خود خوانده بود، تأیید کرد. وی می گوید: هنوز آن تصویر را به خاطر می آورم، جایی که یک چاه کوانتومی وجود دارد و سطوح الکترون ها در آن چاه کوانتومی محصور شده اند.
متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است.
الکسی اکیموف: الو؟
آدام اسمیت: سلام، لطفاً می توانم با الکسی اکیموف صحبت کنم؟
اکیموف: خودم هستم.
اسمیت: سلام، نام من آدام اسمیت است. من از وبسایت جایزه نوبل یعنی nobelprize.org تماس می گیرم. اعطای جایزه نوبل را به شما تبریک می گویم.
اکیموف: خیلی ممنون.
اسمیت: آیا تمایل دارید یک مکالمه خیلی خیلی کوتاه داشته باشیم؟
اکیموف: بسیار خوب، اما اینجا نیمه شب است.
اسمیت: می دانم. خبر برنده شدن را چطور شنیدید؟
اکیموف: بسیار مثبت!
اسمیت: بسیار مثبت! خوب است. [می خندد] و وقتی از آکادمی تماس گرفتیم، خواب بودید؟
اکیموف: بله، من خواب بودم.
اسمیت: نخستین کاری که بعد از شنیدن این خبر انجام دادید، چه بود؟
اکیموف: من فقط بیدار شدم! چه کار می توانستم بکنم؟ مدتی طول کشید به خودم بیایم، چون اینجا ساعت حدود ۵ و پیش از سحر بود.
اسمیت: برای شما چه معنایی دارد که جایزه کاری را برده اید که خدای من، ۴۰ سال پیش در سن پترزبورگ انجام دادید؟
اکیموف: به شکلی رضایت دارم. می دانید که این روند بسیار بسیار طولانی است و بسیار خوب، گفتید حدود ۴۰ سال پیش، فکر می کنم سال ۱۹۸۰ یا ۱۹۸۱ بود.
اسمیت: سال ۱۹۸۱ بود.
اکیموف: ۱۹۸۱ نخستین مقاله من حدود ۴۰ سال پیش انتشار یافت، ازاین رو ما فقط خوشحالیم.
اسمیت: آیا آن احساس هیجان را به یاد می آورید وقتی که متوجه شدید با تغییر اندازه ذرات توانسته اید خواص آنها را در شیشه تغییر دهید؟
اکیموف: نه، به شکلی در ابتدا حتی برای ما غافلگیرکننده بود. در واقع تقریبا یک سال طول کشید که ما آنرا برای خودمان تأیید نماییم، منظورم از لحاظ تجربی و نظری است. من فکر می کنم شایان ذکر است که در آن زمان حیرت انگیز نبود، چونکه این یک پدیده حبس کوانتومی بود که به صورت نظری مورد بحث و توصیف قرار گرفت و در روسیه، در آن زمان، این در کتاب پنج جلدی فیزیک کوانتوم دانشجویان بود. من هنوز آن تصویر را به یاد دارم که در آن یک چاه کوانتومی و سطوح الکترون های محصور در چاه کوانتومی وجود دارد. بنابراین، ما آن نظریه را از لحاظ تجربی برای خودمان تأیید کردیم، نظریه محکمی که شاید ۲۰ سال پیش از آزمایش تجربی نظریه پردازی شده بود.
اسمیت: که اینطور.
اکیموف: خیلی حیرت انگیز نبود، چونکه این همان چیزی بود که ما امیدوار بودیم ببینیم و فقط به تأیید آزمایشی آن رسیدیم.
اسمیت: درست است، دقیقا. این اتفاق فقط یک غافلگیری نیست، بلکه بر مبنای کتاب درسی شیمی کوانتومی، بر مبنای پروتکلهای شیمیایی ثابت شده است که دانش قبلی را به روش های جدید گرد هم می آورد. بله، یک درس مهم در آن وجود دارد. فوق العاده است. صحبت کردن با شما بسیار لذت بخش بود، واقعاً از شما بسیار متشکرم.
اکیموف: خیلی ممنون که تماس گرفتید، در واقع شما نخستین نفری بودید که این خبر را به من دادید، بعد از شما متشکرم.
اسمیت: باز هم تبریک می گویم.
اکیموف: خداحافظ.
اسمیت: خدانگهدار.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب