آیا بارورسازی ابرها عامل وقوع سیل در دبی است؟
به گزارش گروه هوش مصنوعی، دبی درحال تجربه یکی از بدترین سیل های تاریخ خود است و خیلی از این مورد حیرت زده شده اند چونکه این کشور ده ها سال برای کنترل آب و هوا کوشیده و از روش های بارورسازی ابرها بهره برده است.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا، بارور سازی ابرها کاری است که نه فقط دبی بلکه خیلی از کشورها از آن برای کنترل آب و هوا استفاده می نمایند. از اوایل دهه ۱۹۹۰، امارات متحده عربی از روش بارورسازی ابرها بهره برده تا بارش را در مکان هایی که در غیر این صورت باران وجود نداشته باشد، شروع کند.
به نقل از دیلی میل، بااینکه مرتبط دانستن این روش بحث برانگیز و سیل ناگهانی در دبی آسان است، اما کارشناسان می گویند بعید است که این دو به هم مرتبط باشند.
در حقیقت، دبی تنها جایی در جهان نیست که بارورسازی ابرها را انجام می دهد. این روش در کشورهایی همچون ایالات متحده، فرانسه و استرالیا به شکل گسترده استفاده می شود.
با این وجود، این روش بدون خطرات بالقوه نیست و کارشناسان هشدار می دهند که بارورسازی ابرها می تواند «تأثیرات فاجعه باری» بوجود آورد.
بارورسازی ابرها چیست؟
بااینکه که ممکنست بارورسازی ابرها روشی آینده نگرانه به نظر برسد، این روش در حقیقت بیش از ۸۰ سال پیش توسعه یافته است.
محققانی که برای شرکت جنرال الکتریک کار می کردند درحال انجام آزمایشاتی در مورد چگونگی تشکیل ابرها در لابراتوار بودند که یک اثر غیرعادی را کشف کردند.
آن دریافتند زمانی که بخار آب بین ۱۴ درجه فارنهایت(۱۰- درجه سانتیگراد) تا ۲۳ درجه فارنهایت(۵- درجه سانتیگراد) خنک شود، لزوما بلورهای یخ تشکیل نمی دهد. اما زمانی که پژوهشگران پودر ریز یدید نقره که یک ماده شیمیایی مورد استفاده در عکاسی است را به آن ترکیب اضافه کردند، از یخ زدن فوری بخار آب شگفت زده شدند. علت آن این است که بخار آب به خودی خود نمی تواند بلور بوجود آورد و به چیزی نیاز دارد تا یک «هسته» تشکیل دهد تا در اطراف بلور تشکیل گردد.
در ابرهای طبیعی، این «هسته ها» ممکنست توسط باکتری ها یا ذرات ریز گرد و غبار ایجاد شوند، اما دانشمندان حالا راهی برای ایجاد مصنوعی آنها پیدا کرده اند. بارورسازی ابرها با اعمال این روش بر روی ابرهای طبیعی به انجام می رسد.
یدید نقره یا نمک خوراکی به ابرها تزریق می شود که موجب می شود بخار آب به سرعت بلورهای یخ را تشکیل دهد. با رشد بلورهای یخ، در نهایت آنقدر بزرگ می شوند که بسته به آب و هوا بصورت برف یا باران از ابر می ریزند.
یوهان ژاک(Johan Jaques)، کارشناس ارشد هواشناسی می گوید: بارورسازی ابرها روشی است که هدف آن تشویق بارش باران یا برف در یک منطقه خاص با وارد کردن مواد شیمیایی مانند یدید نقره یا ذرات سدیم در ابرها است.
این ذرات هسته های اضافی را فراهم می کنند که منجر به افزایش و تسریع ایجاد بارش می شود. این کار یا با رهاسازی مواد شیمیایی از زمین، تزریق مستقیم آنها از هواپیما، یا شلیک آنها به ابرها با بهره گیری از موشک یا گلوله به انجام می رسد.
در کجا از بارورسازی ابرها استفاده شده است؟
بارورسازی ابرها در حدود ۵۰ کشور مختلف استفاده شده است.
امارات متحده عربی از دهه ۱۹۹۰ یک برنامه پیچیده بارورسازی ابرها را اجرا کرده است، که تخمین زده می شود سالانه ۱۰۰۰ ساعت ماموریت باروری را انجام دهد.
اما این عمل به امارات متحده عربی بسیار خشک محدود نمی گردد. به عنوان مثال، ایالات متحده دارای سابقه بسیار طولانی در ماموریت های باروری ابرها است که در سال ۱۹۴۷ با عملیات سیروس شروع شد.
در طول این ماموریت، ارتش ایالات متحده نزدیک به ۲۰۰ پوند(۹۰ کیلوگرم) یخ خشک را در یک طوفان در سواحل فلوریدا ریختند.
تحقیقات در طول دهه ۱۹۶۰ با پروژه اسکای واتر Skywater که هدف آن تقویت منابع آب در ایالات غربی بود، ادامه یافت. بااینکه بودجه فدرال در طول دهه ۱۹۸۰ به پایان رسید اما بارورسازی ابرها بار دیگر درحال ظهور است.
در سال ۲۰۱۸، وایومینگ، یوتا و کلرادو برای تامین مالی ماموریت های بارورسازی ابر، توافق نامه ای برای اشتراک هزینه ها امضا کردند.
ایالت های رود کلرادو بایس هر سال حدود ۱.۵ میلیون دلار(۱.۲ میلیون پوند) برای افزایش بارندگی در توافقنامه ای که تا سال ۲۰۲۶ تمدید می شود، پرداخت می کنند.
در استرالیا، آزمایش های باروری ابرها در سال ۱۹۴۷ شروع شد و تا به امروز ادامه یافته است. در سال ۲۰۰۶، دولت کوئینزلند ۷.۶ میلیون دلار استرالیا(۳.۹۲ میلیون پوند) در پروژه ای برای ارزیابی اثربخشی بارورسازی ابرها بر روی ایالت سرمایه گذاری کرد.
در آن زمان نخست وزیر پیتر بیتی اظهار داشت: بارورسازی ابرها بعید است که ابزار مفیدی در سراسر کشور باشد، اما می تواند به افزایش بارندگی در مناطق خاص کمک نماید.
امروزه، شرکت Snowy Hydro Limited از این روش برای افزایش بارش برف در منطقه ای به مساحت ۸۱۴ مایل مربع(۲۱۱۰ کیلومتر مربع) از کوه های برفی استفاده می نماید. با این وجود، این چین است که پرکارترین مدافع فناوری تغییر آب و هوا است.
برای سال ها، اداره اصلاح آب و هوا از بارورسازی ابرها برای پایان دادن به خشکسالی، مبارزه با حریق جنگلها و اجتناب از باران در طول رژه های نظامی بهره برده است.
بر اساس گزارش روزنامه دولتی، The People's Daily، چین تنها بین ماه های ژوئن تا نوامبر سال ۲۰۲۲، ۲۴۱ پرواز و ۱۵ هزار موشک برای پیشبرد این پروژه پرتاب کرده است. طبق گزارش ها، این کار منجر به «۸.۵۶ میلیارد تن بارندگی اضافه» در حوضه رودخانه یانگ تسه شده است.
مهم تر از همه، چین به شدت از بارورسازی ابرها بهره برد تا اطمینان حاصل کند که باران مزاحم بازی های المپیک ۲۰۰۸ پکن نمی گردد. این روش فقط برای تقویت بارش استفاده نمی شود و کشورهایی مانند اسپانیا، فرانسه و آلمان، عمدتاً برای جلوگیری از تگرگ از آن استفاده می نمایند.
اگر این تگرگ ها بدون تغییر باقی بمانند، می توانند به اندازه توپ های گلف رشد کنند و تصور می شود که ۰.۵ میلیارد یورو خسارت به محصولات کشاورزی وارد کنند. کشورهای دیگری مانند مالزی حتی بارورسازی ابرها را به عنوان روشی برای پاکسازی مه یا دود در اطراف فرودگاه ها و شهرهای بزرگ آزمایش کرده اند.
چرا این مساله بحث برانگیز است؟
بسیاری با عمل باروری ابرها مخالف هستند و بیشتر این مخالفت ها به سبب نگرانی در مورد سیل ناگهانی است.
از بامداد روز دوشنبه تا آخر روز سه شنبه، در دبی بیش از ۵.۹ اینچ(۱۵ سانتی متر) باران باریده است.
میانگین بارندگی در فرودگاه بین المللی دبی در سال به ۳.۷۳ اینچ(۹.۴ سانتی متر) می رسد، به این معنا که این کشور در ۲۴ ساعت به اندازه یک سال و نیم بارندگی داشته است.
با این وجود، دکتر فریدریک اتو(Friederike Otto)، یک متخصص برجسته در آب و هوا از امپریال کالج لندن، می گوید که باروری ابرها موجب این مشکل نبوده است.
دکتر اتو می گوید: بارورسازی ابرها نمی تواند چنین بارانی تولید نماید. در این پروسه به ابری نیاز دارید که نزدیک به تشکیل باران باشد تا بتوان آنرا تحریک به بارش کرد. فقط یک ابر موجود اصلاح می شود و باز هم، نمی توان یک ابر کوچک را فقط بوسیله بارور شدن به یک طوفان تندری بزرگ تبدیل کرد.
دکتر اتو می گوید نگرانی بزرگ تر این است که بارورسازی ابرها که به عنوان جایگزینی برای اقدام مؤثر بر تغییرات آب وهوایی استفاده گردد. تغییراتی که خود دلیل واقعی شدیدتر شدن باران هستند. اگر انسان ها به سوزاندن نفت، گاز و زغال سنگ ادامه دهند، آب و هوا به گرم شدن ادامه می دهد، بارندگی همچنان شدیدتر می شود و مردم همچنان جان خودرا در سیل از دست می دهند.
با این وجود، دیگران تاکید می کنند که بارور شدن ابرها ممکنست خطراتی را به همراه داشته باشد برای اینکه اطلاعات کمی در مورد اثرات آن وجود دارد.
ژاک می گوید: ما کنترل کمی بر عواقب بعد از بارور شدن ابرها داریم بدین سبب تصور کمی وجود دارد که دقیقا کجا باران می بارد. او توضیح می دهد که این می تواند منجر به بارش شدید باران در بعضی مناطق شود در صورتیکه برخی دیگر در خشکسالی باقی می مانند. در نهایت این می تواند منجر به تشدید درگیری های منطقه ای شود برای اینکه کشورها دیگران را به «دزدیدن» باران متهم می کنند.
ژاک اضافه کرد: تداخل در کار آب و هوا انواع سؤالات اخلاقی را ایجاد می کند، برای اینکه تغییر آب و هوا در یک کشور می تواند منجر به تأثیرات فاجعه آمیز در کشور دیگر شود، برای اینکه آب و هوا مرزهای مشخص را به رسمیت نمی شناسد.
اگر مراقب نباشیم، استفاده بی رویه از این فنآوری می تواند به بی ثباتی های دیپلماتیک با کشورهای همسایه منجر شود.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب