در تازه ترین تجزیه و تحلیل نیچر مشخص شد؛
كارخانه های مقاله سازی بلای جان دنیای علم
گروه هوش مصنوعی: تعدادی از ناشران مجلات علمی می گویند که با یک تقلب صنعتی و سازمان یافته در مقالات علمی دست و پنجه نرم می کنند و این در حالیست که تجزیه و تحلیل اخیر مجله ˮنیچرˮ این مشکل و نحوه کنار آمدن ناشران با آنرا بررسی نموده است.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از نیچر، وقتی "لارا فیشر" متوجه شباهت های اعجاب انگیز بین مقالات پژوهشی ارسالی به مجله RSC Advances شد، به آن مشکوک شد. وی سردبیر این مجله است و می گوید هیچ یک از مقاله ها نویسنده یا موسسه مشترکی ندارند، اما نمودارها و عناوین آنها به طرز نگران کننده ای شبیه به هم هستند و من مصمم شدم که تلاش کنم بفهمم جریان چیست.
یک سال بعد در ژانویه ۲۰۲۱، "فیشر" ۶۸ مقاله را در این تعلیق کرد و سردبیران دو عنوان دیگر را به علت سوءظن های مشابه پس گرفتند. ۱۵ مقاله هنوز تحت بررسی هستند.
گویا "فیشر" آنچه را که به نظر می آید مقالات ساختگی هستند، پیدا کرده است؛ شرکت هایی که آنها را سفارش می دهند تا مقاله های علمی جعلی منتشر شوند.
طبق گفته نیچر، تمام این نوع مقالات از جانب پژوهشگران حاضر در بیمارستان های چین تهیه شده است و ناشر مجلات RSC در لندن در اطلاعیه ای اعلام نمود که قربانی آنچه "تولید سیستماتیک تحقیقات جعلی" است، شده است.
کارشناسان بارها هشدار داده بودند که تعدادی از دانشمندان برای کمک به مشاغل خود، مقالات را از شرکت های شخص ثالث خریداری می کنند. حالا اینکه این ناشر به شکل علنی چیزی را اعلام نموده است که عموماً ناشران مجلات علمی در مورد آن سکوت می کنند، فوق العاده است.
"فیشر" می گوید: ما معتقدیم که این یک کارخانه مقاله سازی است، بدین سبب می خواهیم باز و شفاف باشیم.
وی ادامه داد: مجلات RSC تنها مجلات قربانی این مساله نیستند. ما فقط یکی از ناشرانی هستیم که تحت تأثیر چنین کارهایی قرار گرفته ایم.
تجزیه و تحلیل توسط "نیچر" نشان داده است که از ژانویه گذشته تاکنون، مجلات علمی حداقل ۳۷۰ مقاله را که بطور عمومی با کارخانه های مقاله سازی مرتبط بودند، پس زدند و و انتظار می رود که خیلی از مقالات دیگر نیز پیگیری شود.
این تجزیه و تحلیل نشان میدهد که در مجموع، تعداد این مقالات بیش از ۱۰۰۰ مطالعه است. ناشران آنچنان نگران این مساله هستند که در سپتامبر گذشته، "کمیته اخلاق نشریات"(COPE) که یک نهاد مشورتی ناشران در لندن است، مجمعی را برگزار کرد که به بحث درباره "دستکاری سیستماتیک روند انتشار مقالات" اختصاص داشت. سخنران میهمان آنها "الیزابت بیک" یک تحلیلگر درستی تحقیقات در کالیفرنیا بود که به مهارت در تشخیص تصاویر تکراری در مقالات معروف است.
"بیک" فکر می کند هزاران مقاله دیگر از این دست در مجلات وجود دارد. او می گوید بیانیه RSC قابل توجه است. بسیار شرم آور است که خیلی از مقالات علمی، جعلی هستند.
در بعضی از مجلاتی که تعداد زیادی مقاله ارسالی جعلی یا مشکوک داشته اند، سردبیران حالا فرآیندهای بررسی خودرا با این هدف که دیگر فریب نخورند، تغییر داده اند. مبارزه با این تقلب صنعتی به بازنگری دقیق تری نیاز دارد و سفارش شده است که سردبیران مثلاً داده های خام را از پژوهشگران بخواهند و افراد خاص را جهت بررسی تصاویر استخدام کنند.
ناشران مجله RSC می گویند انتشار مقالات علمی به یک تلاش هماهنگ و متمرکز برای جلوگیری از انتشار تحقیقات جعلی نیاز دارد.
کارآگاهان علمی
در ژانویه ۲۰۲۰، "بیک" و سایر کارآگاهان مقالات که با اسامی مستعار کار می کنند، در وبلاگی که توسط "لئونید اشنایدر" روزنامه نگار علمی اداره می شود، لیستی از بیش از ۴۰۰ مقاله انتشار یافته را که بگفته آنها احتمالاً از یک کارخانه مقاله سازی ریشه گرفته اند، منتشر نمودند.
تا ماه مارس سال ۲۰۲۱، آنها بیش از ۱۳۰۰ مقاله مشکوک را لیست کرده اند.
مجلات علمی آغاز به بررسی این مقالات کرده اند. طبق تجزیه و تحلیل "نیچر"، حدود ۲۶ درصد از مقالاتی که ادعا می شود توسط کارخانه های مقاله سازی تهیه شده اند، پس داده شده اند یا برچسب ابراز نگرانی دارند. بسیاری دیگر هنوز تحت بررسی هستند. بعنوان مثال مجله بیوشیمی سلولی(JCB) در ماه فوریه اعلام نمود که سال قبل سردبیران ۲۳ مقاله از ۱۳۷ مقاله را که ادعا شده حاوی دستکاری تصویری بوده اند، بررسی کردند و مرجوع کردند.
البته مجلات مشکلات کلیه مقالاتی را که دستکاری شده اند، شناسایی نکرده اند. "کریس گراف" مدیر صداقت تحقیق در ماه ژانویه اظهار داشت که کار بررسی ۷۳ مقاله که توسط "بیک" و دیگران شناسایی شده است، به انتها رسیده است و هیچ دلیلی برای اقدام در مورد ۱۱ مقاله پیدا نشده است. ۷ مقاله نیاز به اصلاح داشتند و ۵۵ مقاله نیز مرجوع شدند یا مرجوع خواهند شد.
ناشران تقریباً هیچ گاه صریحاً اعلام نمی کنند که یک مطالعه خاص، جعلی است یا توسط یک شرکت سفارش داده شده است، برای اینکه اثبات آن دشوار است. بعنوان مثال، هیچ یک از مرجوعی های مجلات RSC بطور مشخص بعنوان مقاله جعلی ذکر نشده است، هرچند که شواهدی در خصوص آن وجود دارد.
اما "نیچر" ۳۷۰ مقاله را از ژانویه ۲۰۲۰ تا حالا مرجوع کرده است که همه از جانب نویسندگان حاضر در بیمارستان های چین بوده است. اغلب آنها در سه سال قبل انتشار یافته اند. ناشران همین طور برچسب ابراز نگرانی را به ۴۵ مقاله دیگر زده اند.
تقلب سازمان یافته
"کاتریونا فنل" رئیس خدمات چاپ و نشر در "الزویر"(Elsevier) بزرگترین انتشارات علمی جهان واقع در آمستردام هلند، خاطرنشان می کند: مشکل تقلب سازمان یافته در مجلات علمی تازه نیست و فقط به چین محدود نمی گردد.
وی سال قبل به "نیچر" اظهار داشت: ما شواهدی از تقلب سازمان یافته از چندین کشور دیگر همچون ایران و روسیه دیده ایم.
"الزویر" امسال در اطلاعیه ای به "نیچر" اظهار داشت که سردبیران آن سالانه هزاران مقاله احیانا جعلی را ردیابی و از انتشار آن جلوگیری می کنند، هرچند تعدادی از آنها از این روند بررسی عبور می کنند و منتشر می شوند.
"شیائوتیان چن" کتابدار دانشگاه "بردلی" در ایلینوی می گوید: مدت زیادی است که چین با مشکل شرکت های فروشنده مقاله به پژوهشگران دست و پنجه نرم می کند.
از سال ۲۰۱۰ تیمی به هدایت "شن یانگ" یک محقق در دانشگاه ووهان چین، نسبت به پیشنهاد وب سایت هایی برای نوشتن مقالات علمی یا دور زدن سیستم های بررسی هشدار داده اند. در سال ۲۰۱۳ مجله "ساینس" گزارشی از بازار تألیف مقاله های تحقیقاتی در چین ارائه داد. در سال ۲۰۱۷، وزارت علوم و فناوری چین(MOST) اظهار داشت که بعد از رسوایی مرجوع شدن ۱۰۷ مقاله در مجله Tumor Biology، رفتارهای نادرست اینچنینی را سرکوب خواهدنمود.
پزشکان در چین یک بازار هدف خاص هستند، برای اینکه آنها معمولاً برای به دست آوردن ترفیع نیاز به انتشار مقالات تحقیقاتی دارند، اما آنچنان در بیمارستان ها مشغول کار هستند که ممکنست وقت انجام این کار را نداشته باشند. در ماه آگوست گذشته، مرجع بهداشت شهرداری پکن سیاستی را وضع و اعلام نمود که طبق آن پزشکی که دوران رزیدنتی را پشت سر گذاشته و می خواهد بعنوان متخصص ارتقا یابد، باید حداقل دو مقاله در نقش نویسنده اصلی در مجلات علمی حرفه ای و سه مقاله در نقش نویسنده اصلی برای تبدیل شدن به یک پزشک ارشد داشته باشد.
"چانگ کینگ لی" پزشک ارشد سابق و محقق گوارش در یک بیمارستان چین که حالا در ایالات متحده زندگی می کند، می گوید: این عناوین بر حقوق و قدرت یک پزشک و همین طور جراحی هایی که مجاز به انجام آنها است، تأثیر می گذارد. وی در مورد تأثیرات آن بر علم چین می گوید: این کار اثرات مخربی دارد. جو مقالات انتشار یافته به زبان چینی خراب شده است، برای اینکه دیگر به سختی آنها را باور می کنند و یا آنها را مبنا و مرجع مطالعات دیگر قرار نمی دهند.
وی می افزاید: حالا هم این آفت به مجلات بین المللی پزشکی رسیده است.
"فوتائو هوانگ" یک محقق چینی که در دانشگاه هیروشیما در ژاپن کار می کند، می گوید: این واقعیت که مردم از کارخانه های مقاله سازی استفاده می نمایند بر اعتبار چین تأثیر می گذارد. شیوع مقالات مشکل دار تعدادی از سردبیران مجلات علمی را به تردید در ارسال مطالب از جانب پژوهشگران چینی سوق داده است. افزایش بیش از پیش این دست مقالات، موجب خسارت به اعتبار تحقیقات برآمده از چین می شود و بطور فزاینده ای علوم برآمده از این منطقه را مورد تردید قرار می دهد.
چندین سردبیر دیگر نیز این نگرانی ها را در مورد تأثیر کارخانه های مقاله سازی تکرار می کنند. "فرانک ردگلد" سردبیر مجله اروپایی Pharmacology می گوید: آنها اعتماد ما را به سایر مقالات دریافت شده از گروه های چینی تضعیف می کنند.
وزارتخانه های علوم و آموزش چین اقداماتی را برای جلوگیری از انتشار مقالات مسئله دار انجام داده اند. آنها در فوریه گذشته اطلاعیه ای منتشر نمودند که به موسسات تحقیقاتی همچون بیمارستان ها در خصوص عدم ترویج یا جذب پژوهشگر فقط برمبنای تعداد مقالاتی که منتشر نموده اند، هشدار می داد و همین طور اشاره کرد که از پرداخت پاداش نقدی برای انتشار مقالات اجتناب کنند.
همین طور در ماه آگوست، چین از معرفی اقدامات مقابله با سوء رفتار در تحقیقات، همچون کوشش برای مهار کسانی که از جانب دیگران مقاله تهیه می کنند، آگاهی داد.
"لی تانگ" که در مورد سیاست های علمی در دانشگاه "فودان" در شانگهای چین تحقیق می کند، امیدوار است که در آینده مقاله های جعلی در چین ساقط شوند، بااینکه او اشاره نمود که این مساله فقط به تحقیقات چینی محدود نمی گردد.
"ردگلد" می گوید که او هنوز شاهد کاهش تعداد نسخه های مشکوک در مقاله هایی که دریافت می کند، نبوده است و تخمین می زند که تعداد آنها حدود ۱۵ مورد در ماه باشد.
علایم جعلی بودن
علایم احتمالی نشان دهنده جعلی بودن مقالات، شامل مقاله هایی از نویسندگان مختلف در موسسات مختلف است که دارای خاصیت های مشابه نظیر پس زمینه های یکسان و عناوینی که به نظر می آید دارای تنوع در یک موضوع هستند، نمودارهای میله ای با طرح های یکسان که ظاهراً تجربیات مختلف را نشان می دهند یا نمودارهای یکسان تجزیه و تحلیلی که در مطالعه سلول ها استفاده می شود، هستند. به نظر می آید که این مقالات از الگوهای رایج و با کلمات و تصاویر کمی دستکاری شده نوشته شده اند تا هر کدام از مقالات کمی متفاوت به نظر برسند.
یک مشکل ویژه، مقالات زیست پزشکی است که ادعا می کند مناطق ژنتیکی مورد مطالعه را که ممکنست در سرطان ها نقش داشته باشند، بررسی می کند. "جنیفر بیرن" محقق انکولوژی مولکولی در دانشگاه سیدنی استرالیا با کشف این نکته که جزئیات تجربی آنها گاهی اوقات توالی یا معرف های نادرست نوکلئوتیدی را ذکر می کند، در افشای مقالات جعلی از این نوع تخصص دارد، بطوریکه انجام آزمایش های توصیف شده امکان پذیر نیست. خیلی از این مقالات احتمالاً فقط با تغییر نوع سرطان یا ژن های درگیر در این مطالعه ارائه شده اند، بااینکه اثبات این که از کارخانه های مقاله سازی هستند، دشوار است.
"بیک" در مجمع COPE در سپتامبر گذشته نشانه های دیگری را برای سردبیران متذکر شد تا از آنها مراقبت شود، همچون مقاله هایی از بیمارستان های چین و دست نوشته هایی با آدرس های ایمیلی که به نظر نمی رسد با هیچ یک از اسامی نویسندگان در ارتباط باشد.
سردبیران در این بخش همین طور خاطر نشان کردند که یک سیستم پردازش دست نوشته موسوم به "ScholarOne" هنگام ارسال مطالب می تواند فعالیت غیرمعمول را پرچم گذاری کند. گفتنی است که هشدار این سیستم در تحقیقات RSC نیز نقش مهمی ایفا کرده است.
ناشران و سایرین که با کارخانه های مقاله سازی می جنگند، گمان می کنند که فقط نوک کوه یخ را می بینند. "بیک" می گوید: ممکنست هزاران مقاله جعلی دیگر وجود داشته باشد که کار بهتری در پنهان کردن خود داشته اند.
سردبیران در همایش COPE گفتند که در علومی مانند علوم کامپیوتر، مهندسی، علوم انسانی و اجتماعی نیز این مقالات مشکوک دیده می شوند.
کارشناسان می گویند این مساله بطور کلی برای علم مضر است، برای اینکه موجب می شود دانش و دانشمندان غیرقابل اعتماد شوند. همین طور نگران هستند که با انتشار این مقالات جعلی در مجلات علمی، ژن ها با سرطان های خاصی مرتبط شوند و در فراتحلیل ها گنجانده شوند.
مقالات زامبی وار
سردبیران مجلات علمی می دانند که اگر نسخه هایی را که گمان می کنند جعلی است، رد کنند، ممکنست این مقالات برای همیشه از بین نروند. چونکه این نسخه های جعلی می توانند همزمان به چندین مجله ارسال شده باشند. بدین سبب حتی اگر یک ویراستار هم یکی از آنها را در هنگام بررسی تشخیص ندهد، ممکنست شاهد انتشار آن باشیم.
بعنوان مثال در سال ۲۰۱۸ یکی از سردبیران با ۱۳ مقاله جعلی مواجه گردید که به دفتر مجله ارسال شده بودند و دریافت که همه آنها در مجلات دیگر چاپ شده اند. تا حالا تنها سه مقاله از آنها تعلیق شده است و یک مقاله هم برچسب زده شده است.
خیلی از مجلات علمی هم اکنون برای مقابله با تقلب سازمان یافته فرآیندهای بررسی مقاله خودرا تغییر داده اند. بعنوان مثال تعدادی از مجلات مانند "الزویر" دامنه بررسی خودرا تغییر داده اند تا به عناوینی که به نظر می آید مورد توجه ویژه کارخانه های مقاله سازی باشند، توجه ویژه ای داشته باشند. خیلی از ناشران نیز می گویند که سیاست های خودرا به روز کرده اند و از نویسندگان مقالات، داده های خام را در هنگام ارسال مقاله خود درخواست می کنند. درخواست داده های خام یکی از اصلی ترین راه هایی است که ناشران می توانند وجود مشکل را در مقالات تشخیص دهند و پیگیری کنند. اما سردبیران می دانند که حتی داده های خام نیز می توانند جعل شوند.
کارشناسان می گویند درخواست داده های خام تضمین مطلق نیست، برای اینکه می توان داده ها را جعل کرد. این روش فقط یک عامل بازدارنده است.
کارشناسان می گویند به محض شروع تحقیقات و درخواست داده های خام، تعدادی از نویسندگان مقالات به سرعت خواستند که مقالات خودرا پس بگیرند.
مصائب پیش رو
ناشران می گویند که آنها در به اشتراک گذاشتن اطلاعات بین مجلات علمی محدود هستند، برای اینکه حتی عناوین درون مقالات از یکدیگر مستقل هستند. آنها از به اشتراک گذاشتن اطلاعات بین عناوین یا ناشران درباره نویسنده ای که ممکنست افترا به وی وارد شود، احتیاط می کنند و قوانین محافظت از داده نیز مانع از اشتراک گذاری داده های شخصی نویسندگان می شود.
هنگامی که جاعلان بدانند که می توانند مقاله ای را به عنوانی خاص در یک مجله منتشر کنند، ممکنست در آنجا همچنان به انتشار بپردازند. بنا بر این به نظر می آید تعدادی از مجلات بیش از سایرین تحت تأثیر قرار گرفته اند. یک مجله موسوم به European Review for Medical and Pharmacological Sciences، ۱۸۶ مقاله را از ژانویه ۲۰۲۰ تا حالا مرجوع کرده است که بیشتر آنها توسط "بیک" و تیمش پرچم گذاری شده بود. "آنتونیو گاسبارینی" یکی از سردبیران این مجله می گوید: ما از مشاهده این تحقیقات شوکه شدیم.
خیلی از مجلات آغاز به استخدام مفسرین کرده اند تا در هنگام ارسال مقالات به دفتر مجله، مشکلات را کشف کنند. بعنوان مثال سال قبل ۱۱ نفر استخدام شدند و آموزش داده شدند تا تصاویر دستکاری شده را در ۲۴ مجله تشخیص دهند.
ناشران مایل هستند که تعدادی از این مراحل غربال گری را خودکار کنند. خیلی از آنها با همکاری گروه های تحقیقاتی برای تولید نرم افزاری که بتواند تصاویر تکراری را در مقالات انتشار یافته شناسایی کند، تلاش می کنند. "ایزبرند جان آلبرسبرگ" مدیر یکپارچگی تحقیق در "الزویر" می گوید: این نرم افزار در حال پیشرفت است، اما هنوز توانایی بررسی خیلی از مقالات را در سطح گسترده ندارد. برای انجام این کار نیز به یک پایگاه داده مشترک غول پیکر از تصاویر نیاز است که ناشران بتوانند تصاویر را از نظر تکرار بین مقاله ها بررسی نمایند. وی پیش بینی می کند که وقتی نرم افزار تکمیل شود، از پس این کار برمی آید.
"سوزان فارلی" مدیر تحقیق و صحت تحقیق در مجله Springer Nature مستقر در لندن می گوید: من فکر می کنم که آمار ارسال مقالات جعلی کم شود. کارخانه های مقاله سازی می دانند که ناشران در تشخیص موارد جعلی در حال بهتر شدن هستند و مشتریان این شرکت های جاعل نیز می دانند که هم اکنون عواقب جدی تری برای آنها وجود دارد.
اما در عین حال برخی کارشناسان نگران هستند که بدین واسطه جاعلان نیز پیشرفت کنند و از اشتباهات آشکار بپرهیزند و یک مسابقه شکل بگیرد که بازنده آن دنیای علم باشد.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب