توسعه ایمپلنت مغزی با پروتئین ماهی خون آشام
به گزارش گروه هوش مصنوعی دانشمندان ˮدانشگاه واشنگتنˮ راهی برای کنترل مغز انسان با استفاده از پروتئین موجود در بدن یک ماهی به نام ˮماهی خون آشامˮ یافتند. پروتئین موجود در مکنده ماهی می تواند به درمان اعتیاد، اضطراب و افسردگی کمک نماید.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، دانشمندان آمریکایی برای خاموش کردن مدارهای مغزی در رابطه با اعتیاد، اضطراب و افسردگی از پروتئین مکنده ماهی که از نژاد ماهی بی آرواره باستانی شبیه مارماهی است، استفاده کردند.
در این مطالعه محققان ژنی را از یک پروتئین به نام "پاراپینوپسین" (parapinopsin) گرفتند و دریافتند که آنها می توانند مغز را از راه ارتباط نورون ها با یکدیگر کنترل کنند.
"پاراپینوپسین" به نور پاسخ می دهد و این مورد به دانشمندان اجازه می دهد تا با کمک پرتوهای نور، مدار را خاموش یا مجدداً فعال کنند و رفتارهای پاداش را تغییر دهند که این امر می تواند به ایمپلنت مغز و درمان منجر شود.
مبتلایان به اعتیاد، اضطراب و افسردگی امکان دارد اغلب آرزو داشته باشند که چنین اتفاقی برایشان رخ دهد که این کشف می تواند آنها را به آرزویشان نزدیک کند.
محققان دانشکده پزشکی با موفقیت توانستند از پروتئین مکنده ماهی برای خاموش کردن مدارهای مغزی استفاده کنند.
مکنده ماهی گونه ای است که حدود ۳۶۰ میلیون سال در زمین بوده است و پیش از مکیدن خون، همانند انگل دهان خویش را به کنار ماهی یا نهنگ می چسباند و به علت بزرگ بودن دهان و این گونه رفتار تغذیه ای، این موجود دریایی نام "ماهی خون آشام" را به خود مختص کرده است.
"مایکل بروشاس" (Michael Bruchas)، استاد بیهوشی دانشگاه واشنگتن اظهار داشت: ما پروتئین خاصی را یافتیم که از درون بدن مکنده ماهی ها می آید و صدها میلیون سال است که وجود دارد. ما ژن آن پروتئین را گرفته و دریافتیم که می توانیم نحوه گفتگوی نورون ها با یکدیگر یعنی نحوه انتقال مواد شیمیایی به مغز را کنترل نماییم.
دهه هاست که دانشمندان علوم مغز و اعصاب از انواع مختلف پروتئین های حساس به نور که در گیاهان و باکتری ها بیان می شوند، برای آزمایش مدار مغزی استفاده می نمایند، اما این نخستین بار است که یک پروتئین از مکنده ماهی برای کنترل مدارهای مغزی گرفته می شود. "پاراپینوپسین" نوعی پروتئین به نام "گیرنده همراه پروتئین g" یا GPCR است. محققان دریافتند فشردن پروتئین مذکور با نور آبی سبب فعال شدن آن می شود و نور رنگ کهربای آنرا خاموش می کند.
این پروتئین ها از ضربان قلب گرفته تا ذخیره چربی، پاسخ پاداش و استرس را کنترل می کنند. GPCR همینطور به خوبی به مواد شیمیایی مانند دوپامین و سروتونین پاسخ می دهد که سبب می شود افراد احساس خوبی داشته باشند.
یافتن راهی برای کنترل نورون ها بسیار مهم می باشد، چونکه این امر می تواند به درمان خیلی از اختلالات خلقی منجر شود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب