ماهواره اصلی نظارت بر لایه ازون درحال از کار افتادن است
گروه هوش مصنوعی: بشر به زودی آگاهی زیادی را نسبت به لایه ازون که از حیات بر روی زمین در مقابل تشعشعات مضر خورشید محافظت می کند، از دست خواهد داد.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا، به زودی با از دست دادن ماهواره های «آئورا» (Aura ) ناسا و ماهواره «SCISAT » از آژانس فضایی کانادا، توانایی دانشمندان برای نظارت دقیق بر ترکیباتی که لایه ازون را تخریب می کنند و گردش استراتوسفر را تغییر می دهند، کاهش پیدا می کند.
پژوهشگران در «انجمن هواشناسی بولتن مارس آمریکا» هشدار می دهند که نبود ماهواره ای برنامه ریزی شده برای جایگزینی با هرکدام از این ماهواره ها، به زودی موجب به وجود آمدن «برهوت داده» درباره ی استراتوسفر می شود.
به نقل از ساینس نیوز، «دیوید فاهی»(David Fahey )، دانشمند جوی از اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا می گوید: ما سال ها به این مساله فکر می کردیم. این ماهواره ها از امروز با غیاب یک چراغ راهنما در آینده به زودی از کار خواهند افتاد.
در صورتیکه بازیابی لایه ازون بطور غیر قابل پیش بینی در عرض جغرافیایی میانی نیم کره شمالی متوقف شده است، ماهواره های مختص به این کار درحال نابودی هستند.
کارشناسان هشدار می دهند که با افزایش مقدار زباله های فضایی از ماهواره های درحال مرگ، مواد مخرب داخل لایه ازون آزاد می شوند. علاوه بر این، دانشمندان توانایی خودرا برای نظارت بر اثرات زیان آور حریق های جنگلی و تزریق هواپخش به لایه استراتوسفر از دست خواهند داد.
سایر ابزارها به نظارت بر لایه ازون ادامه خواهند داد. مساله ای که از بین خواهد رفت، توانایی اسکن کامل استراتوسفر است. این کار جهت یافتن موادی است که می توانند به لایه ازون لطمه برسانند.
«راس سالاویچ»(Ross Salawitch )، یکی از نویسندگان و دانشمند جوی در دانشگاه «مریلند» از «کالج پارک» می گوید: این مساله مانند این است که اسکن «MRI» و «CAT» را برداریم و فقط به اسکن با پرتو ایکس ادامه دهیم. ما می دانیم که چه اتفاقی دارد برای ازون می افتد. چیزی که ما نمی دانیم دلیل آنست.
ماهواره «SCISAT» در سال ۲۰۰۳ به آسمان رفت و سال بعد ماهواره «آئورا» بعد از آن فرستاده شد. از آن زمان تاکنون، این ماهواره ها درک دانشمندان را از لایه استراتوسفر و لایه ازون ارتقاء داده اند.
تا اواسط سال ۲۰۲۶، پنل های خورشیدی ماهواره «آئورا» قادر به تامین انرژی عملیاتی آن نخواهد بود. با وجود این که «SCISAT » از نظر نظریه می تواند تا حدود سال ۲۰۳۵ در مدار باقی بماند، این فضاپیما هم اکنون ۱۸ سال از عمر برنامه ریزی شده خود بیشتر عمر کرده است.
زمانی که ماهواره ها از کار بیفتند، دانشمندان دسترسی به اندازه گیری های روزانه جهانی گازهای ویرانگر ازون مانند گازهای هالوژن را از دست خواهند داد. منشأ بیشتر این گازها در مواد شیمیایی و مواد تولید شده توسط انسان ها است.
یک توافقنامه بین المللی در سال ۱۹۸۹ برای حذف تدریجی مواد مخرب لایه ازون تصویب گردید، اما بدون مشاهدات حاصل از هر دو ماهواره، مطالعه این که چگونه این مواد به لایه ازون لطمه می رسانند، دشوارتر خواهد بود.
علاوه بر این، داده های «SCISAT» و «آئورا» نشان دادند که چگونه دود ناشی از حریق های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ جنگل های استرالیا به لایه ازون لطمه رسانده است.
«لیات جاگله» (Lyatt Jaeglé)، شیمیدان جَو از دانشگاه واشنگتن در سیاتل می گوید: ما هم اکنون در آغاز تلاش هایمان برای درک چگونگی این اتفاق هستیم.
پژوهشگران پیشنهاد کرده اند که انتشار حریق های جنگلی می تواند اثرات قابل توجهی بر لایه ازون داشته باشد. تزریق ذرات معلق استراتوسفر در مقیاس بزرگ، یک روش کاربردی برای کاهش گرمایش آب و هواست که می تواند اثراتی شبیه به زمستان آتشفشانی داشته باشد. این بدان معناست که ذرات معلق در هوا بطور بالقوه می توانند به لایه ازون در بخش های بزرگی از کره زمین لطمه بزنند.
سالاویچ، فاهی و جاگله همگی موافق هستند که از دست دادن توانایی نظارت بر این تأثیرات یک نگرانی بزرگ است.
دو ماهواره برای جانشینی احتمالی با ماهواره های «SCISAT» و «آئورا» توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا درنظر گرفته شده اند. یکی از آنها «کاوشگر متغیر توموگرافی فروسرخ جَو»(CAIRT) است، مفهومی که آژانس فضایی اروپا برای ماموریت بعدی کاوشگر زمین خود درحال بررسی آنست.
این ماهواره مشاهدات جهانی از لایه ازون، بخار آب، ذرات معلق در هوا و ترکیبات مخرب ازون را ارائه خواهدنمود. تصمیمات در ارتباط با این برنامه ها در اواخر امسال اعلام خواهد شد.
در همین حال، ناسا درحال بررسی «واکنش تروپوسفر استراتوسفر با بهره گیری از کاوشگر نور با تفکیک عمودی فروسرخ»(STRIVE) است.
جاگله، محقق ارشد این تیم علمی می گوید: این ماهواره از قابلیت های نظارتی «آئورا» برخوردار است، با این تفاوت که وضوح بهتر و پوشش بیشتری را ارائه می دهد.
سالاویچ می گوید: اگر یکی از این ماهواره های جانشین احتمالی واقعاً جایگزین شوند، واضح است که خبر خوبی است. ما بازهم مشتاق نظارت و بازیابی لایه ازون هستیم.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب